Պարսկական հեքիաթները իրենց կոլորիտով յուրահատուկ տեղ են զբաղեցնում համաշխարհային բանահյուսության մեջ: Միայն հեքիաթային էակների պարսկական անվանացանկը ներառում է տասնյակ կերպարներ, որոնց մի մասը փոխառել են ուրիշ ժողովուրդներ. օրինակ ջինները, որոնք թափանցել են անգամ եվրոպական գրականություն: Կարդալով պարսկական հեքիաթները` նմանություն կգտնեք նաև հայկական հեքիաթներին: Եվ դա միանգամայն բնական է. չէ որ հայերն ու իրանցիները նույն քաղաքակրթության դաշտի ծնունդ են:
Ներկա ժողավածուն պարսկական հեքիաթների առաջին հայերեն համապարփակ հրատարակությունն է, որն ընդգրկում է 88 հեքիաթ: Թարգմանությունը պատվով է իրականացրել թարգմանիչ, գրականագետ Գևորգ Ասատրյանը, որը կարողացել է պահպանել գրականի և ժողովրդախոսակցականի հավասարակշռությունը` խուսափելով ինչպես անհարկի գավառաբանություններից, այնպես էլ հեքիաթին անհարիր խիստ գրական կառուցքվածքներից: Գիրքը նկարազարդել է ինքնատիպ արվեստագետ Վահան Թոփչյանը, իսկ հրատարակման դժվար ու ծախսատար գործը հանձն է առել <<Էդիթ պրինտ>> հրատարակչությանը:
Գիրքը հրատարակության է երաշխավորել Երևանի պետական համալսարանի արևելագիտության ֆակուլտետի գիտական խորհուրդը:
